2Ch 35 | PolUGdanska | STEP | Potem Jozjasz obchodził w Jerozolimie święto Paschy dla Pana . I zabito baranka paschalnego czternastego dnia pierwszego miesiąca .

2 Chronicles 35

Rozdział 35

1 Potem Jozjasz obchodził w Jerozolimie święto Paschy dla Pana. I zabito baranka paschalnego czternastego dnia pierwszego miesiąca ^a. 2 Ustanowił też kapłanów na swoich urzędach ^b i zachęcił ich do służby w domu Pana ^c. 3 I powiedział Lewitom, którzy nauczali całego Izraela ^d i byli poświęceni Panu: Ustawcie świętą arkę w domu, który zbudował syn Dawida Salomon ^e, król Izraela. Nie będziecie już jej dźwigać na swoich ramionach. Teraz służcie Panu, swojemu Bogu, i jego ludowi Izraela; 4 Przygotujcie się według waszych rodów i według waszych zmian ^f, jak napisał Dawid ^g, król Izraela, i jak napisał jego syn Salomon; 5 I stójcie w świątyni według podziału na rody waszych braci, którzy są z ludu, i według podziału na rody Lewitów. 6 Wtedy zabijcie baranka paschalnego, poświęćcie ^h się i przygotujcie waszych braci, by wszystko czynić według słowa Pana przekazanego przez Mojżesza. 7 Potem Jozjasz dał ludowi ⁱ jagnięta i koźlęta z trzody, wszystkie na ofiary święta Paschy dla wszystkich obecnych w liczbie trzydziestu tysięcy, oraz trzy tysiące wołów. To wszystko pochodziło z dóbr króla. 8 Jego książęta złożyli dobrowolne dary ludowi, kapłanom i Lewitom: Chilkiasz, Zachariasz, Jechiel, przełożeni domu Bożego, dali kapłanom na ofiary święta Paschy dwa tysiące sześćset jagniąt i trzysta wołów. 9 Ponadto Konaniasz i jego bracia Szemejasz i Netaneel oraz Chaszabiasz, Jejel i Jozabad, naczelnicy z Lewitów, dali innym Lewitom na ofiary święta Paschy pięć tysięcy jagniąt i pięćset wołów. 10 Wszystko więc zostało przygotowane do służby, kapłani stanęli na swoich miejscach ^j, a Lewici w swoich zmianach ^k według rozkazu króla. 11 I zabili baranki paschalne, kapłani kropili ich krwią ^l, a Lewici obdzierali je ze skóry. 12 Następnie oddzielili część z nich na całopalenie, aby dać je ludowi według podziału na rody jako ofiarę dla Pana, tak jak jest napisane w księdze Mojżesza ^m. Podobnie też uczyniono z wołami. 13 I piekli baranki paschalne na ogniu według zwyczaju ⁿ, inne zaś ofiary święte gotowali w garnkach, kotłach i rondlach, po czym rozdawali szybko całemu ludowi. 14 Potem też przygotowali posiłek dla siebie i kapłanów. Kapłani bowiem, synowie Aarona, byli zajęci składaniem całopaleń i tłuszczu aż do nocy. Lewici więc przygotowali posiłek dla siebie i dla kapłanów, synów Aarona. 15 Śpiewacy, synowie Asafa, stali na swoich stanowiskach według rozkazu Dawida ^o, Asafa, Hemana i Jedutuna, widzącego króla. Odźwierni też stali przy każdej bramie. Nie musieli opuszczać swojej służby, ponieważ ich bracia Lewici przygotowywali dla nich posiłki. 16 Tak więc cała służba została przygotowana w tym dniu, aby obchodzić święto Paschy i składać całopalenia na ołtarzu Pana według rozkazu króla Jozjasza. 17 Synowie Izraela, którzy tam się znajdowali, obchodzili w tym czasie święto Paschy, a Święto Przaśników ^p przez siedem dni. 18 Żadne święto Paschy podobne do tego nie było obchodzone w Izraelu ^q od czasów proroka Samuela i żaden z królów Izraela nie obchodził tak święta Paschy, jak obchodzili je Jozjasz, kapłani, Lewici, cały lud Judy i Izraela, który się tam znajdował, oraz mieszkańcy Jerozolimy. 19 Paschę tę obchodzono w osiemnastym roku panowania Jozjasza. 20 Po tym wszystkim, gdy Jozjasz naprawił dom Boży ^r, nadciągnął Necho, król Egiptu, aby walczyć przeciw Karkemisz nad rzeką Eufrat, a Jozjasz wyruszył mu naprzeciw. 21 Ale on posłał do niego swoich posłańców ze słowami: Co ja mam z tobą, królu Judy? Nie przeciw tobie ciągnę dzisiaj, lecz przeciwko domowi, który ze mną walczy. I Bóg nakazał mi, abym się pospieszył. Przestań walczyć z Bogiem, który jest ze mną, aby cię nie zniszczył. 22 Ale Jozjasz nie odwrócił się od niego, lecz zmienił swoje szaty, aby z nim walczyć, i nie posłuchał słów Necho, które pochodziły z ust Boga. Tak więc wyruszył, aby walczyć na równinie Megiddo. 23 A łucznicy ugodzili króla Jozjasza i wtedy król powiedział do swoich sług: Wyprowadźcie mnie, bo jestem ciężko ranny. 24 Jego słudzy więc wyciągnęli go z rydwanu ^s i wsadzili na inny rydwan, który należał do niego: zawieźli go do Jerozolimy i tam umarł. Potem pogrzebali go w grobach jego ojców, a cały lud Judy i Jerozolimy opłakiwał Jozjasza. 25 Jeremiasz też lamentował nad Jozjaszem ^t, a wszyscy śpiewacy i śpiewaczki wspominają Jozjasza w swoich lamentacjach aż do dziś, i uczynili z tego zwyczaj w Izraelu. Oto są zapisane w lamentacjach. 26 A pozostałe dzieje Jozjasza, jego życzliwość według tego, co jest napisane w Prawie Pana; 27 I jego czyny pierwsze i ostatnie są zapisane w księdze królów Izraela i Judy.